It makes the world goes round…
De complexiteit van een mens, het blijft me fascineren. Iedere keer weer opnieuw bevraag ik mezelf vanuit verschillende invalshoeken de zin en onzin van het bestaan en ik moet zeggen het verveelt me nooit. Ik ga met liefde de diepte in. De intensiteit, de ‘waarom’ vragen en de nieuwsgierigheid. Niet om op zoek te gaan naar mijn waarheid. Ik vind het karakteriseren van mij als lijfelijk persoon en de complexe structuren die mij mij maken niet vastomlijnd gedefinieerd.
Ik heb regelmatig moeite om mezelf of een ander te zien als een eigenschap die je bezit. Want is niet alles in verandering onderhevig? Bestaan we niet allemaal uit energie? Gedragingen vanuit beschermingsmechanismes en (oude) overtuigingen zie ik als geblokkeerde energie. Dit kan je in je dagelijkse leven aardig in de weg zitten.
Het kan zomaar voorkomen dat je bewustzijn dit stuk nog helemaal niet ziet. Als het energetisch niet meer kan stromen zal het zich fysiek gaan uiten; lees klachten in het lichaam. Niet om jou te straffen. Nee, het zou fijn zijn als we eens wat meer vanuit de zachtheid mogen kijken; het lichaam vraagt je stil te staan, tijd te nemen voor het proces, voor het lichaam, voor jouw natuur….
Vaak zien we dergelijke ongemakken als problemen die gefixed moeten worden, want we moeten door. Het heeft veelal iets zwaars en donkers en het liefst ervaren we de lichtheid van het bestaan dus hup snel weg ermee. Hiermee doen we vaak onszelf te kort, sterker nog het is paradoxaal. Het niet erkennen of het er mogen laten zijn van deze emoties, uitingen van lichamelijke sensaties zal het vastzetten in het lichaam. Hocus pocus en hoppa daar blijft de focus. Alles wat je aandacht geeft groeit namelijk.
Een lezing vorige week van Daan Borrel (schrijver en journalist) over de vrouwelijke seksualiteit laat bij mij dus veel nieuwe kippenvelmomentjes (lees; mijn waarheid) omhoog borrelen. Het leven in een lineaire wereld; die van groei, actie, streven, doelgericht, wilskracht en altijd maar meer naar het leven in een circulaire wereld.
Een korte side step; in deze circulaire wereld heb ik mij 2,5 jaar mogen laten inspireren en werken. BlueCity; een broedplaats voor pioniers die geloven in een circulaire economie. Waarbij innovatieve ondernemers elkaars restproducten aan elkaar koppelen om zo de kringloop te sluiten. Er wordt gezorgd dat afval niet meer bestaat maar juist een grondstof is voor een nieuw product. It makes a circle go round!
Vanuit de economie naar ons menselijk bestaan. Stel je nu eens voor; wat als je niet meer constant hoeft te streven naar meer, hogerop moet klimmen, altijd ergens verder moet zijn, iets moet bereiken om gelukkiger te zijn? In feite ben je zo altijd onderweg naar iets wat het nu niet omarmd. Want in feite ontken je deze is het niet?
Wat als je omarmt dat je leven in een cyclus loopt, zoals de meeste continue processen in de natuur. Is dit niet een stuk zachter, makkelijker maar eerlijker naar je eigen ware natuur? Want is dan juist niet het NU precies het stuk waar velen van ons zo graag naar streven?
Leer jezelf beter kennen en stap eens op de mat. Verstil, verdiep door yoga en meditatie. Het brengt je dichterbij je ware natuur mits je het aandurft 😉.
Foto: Lions Head, Cape Town 2017