spi·ri·tu·eel (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 de geest, het niet-stoffelijke betreffend
2 (van personen) openstaand voor alles wat met religie en metafysica te maken heeft
Bij het woord spiritueel of spiritualiteit krijgen sommige mensen de rillingen. Bij mij heeft dit woord in ieder geval een lange tijd een negatieve connotatie gehad. Zeker in het begin van het ontwaken ergens rond 2012. Is dat niet voor mensen die verdwalen, of beter gezegd afdwalen naar andere oorden en dan niet meer terug kunnen komen naar het ‘echte’ tastbare leven in deze maatschappij?
Voor mij voelt het woord spiritualiteit als thuiskomen in jezelf. Mijn ervaring heeft geleerd dat er momenten ontstaan in je leven die je dwingen stil te staan. Negeer je dit terwijl je intuïtie iets anders zegt dan zal je lichaam zich zacht laten horen totdat er iets chronisch ontstaat. Vooropgesteld dat iedereen in dit menselijk leven de nodige lessen krijgt en dat ze je liefdevol uitnodigen ernaar te kijken.
Okay even terug; want zo vol liefde zat ik niet met mezelf; althans mijn lichaam kon ik nog redelijk verwaarlozen. Bij stress stopte ik met eten, dronk ik liters koffie, sloeg nachten over, rookte en gebruikte de nodige andere middelen die voor een moment mij lieten verdoven. Ik denk zelf ook dat ik het meeste moeite had om het leven niet meer te aanschouwen als pieken en dalen. Want dat gaf toch het euforische ‘nu leef ik pas echt’? Het leven saai laten zijn daar lag voor mij pas een oordeel op!
Gelukkig kan ik dat nu anders zien en hoeft het een het ander niet uit te sluiten. Vanuit spiritueel oogpunt, ofwel vanuit het aanwezig zijn in het nu en dus volledig in bewustzijn, kan ik deze keuzes prima maken voor mezelf. Mezelf allereerst vrijmaken van de oordelen door ze te herkennen en stil te staan. Dienen ze mij of doe ik mezelf kwaad aan? En ja ik maak af en toe zeker keuzes waar ik me veilig bij voel maar die niet goed voor me zijn maar ze zijn veel meer naar het licht gebracht. Ik durf te kijken naar mijn donkere kanten; naar emoties die ik niet mooi vind van mezelf en deze dan toch probeer te uiten en ze liefdevol er te laten… zijn.
Het ontastbare is niets meer dan de energie die we allemaal zijn en die zich wil vrijmaken, constant weer opnieuw. We zijn hier om te verbinden als 1 geheel in waar we vandaan komen.
‘Laat het stromen, laat het gaan, laat het los, in overgave’ zijn kreten die je tijdens een yoga les voorbij hoort komen. Hoeveel weerstand het je geeft zegt iets over hoe vast je het hebt zitten. Want wat nu als je naast alle negatieve ervaringen ook de positieve ervaringen moet loslaten? Vanuit de boeddhistische filosofie aanschouwen we alles zo objectief mogelijk, zodat deze dualiteiten samen worden gebracht en jij dus uiteindelijk niet meer hoeft te lijden.
Yoga omvat zoveel meer dan alleen de oefeningen die je doet. Het is een grote training voor je hoofd; het denken. In deze tijd waar het denken in deze mannelijke westerse maatschappij veel meer water krijgt wordt het lichaam en daarbij de nodige ademhaling vergeten. We vinken lijstjes af en brengen onszelf van het ene project naar het andere. Mijn doel hier? Is juist om steeds minder lijstjes te maken en gewoon te zijn. Aanwezig voor wat er zich aandient vanuit het universum. Let’s stay open.
Met welke gevoelswaarde ervaar jij het woord spiritualiteit?
Foto: Hanneke Speekenbrink